پاسخ درباره «و برای هر امتی، پیامبری است». در این دسته از آیات، محدوده و معنای «امت» چیست؟

-لطفاً راجع به آيه قرآن كه مي فرمايد كل من عليها فان و يبقي وجه ربك ذلجلال و الا كرم و گفته شاعر كه مي گويد در هر دو جهان فقط خداي ماند و بس و باقي همگي كل من عليها فانذ توضيح فرمايد ؟(0)

-2-چرا ما مسلمانان در نماز در آيه ي اهدناالصراط المستقيم به صورت جمعي دعا ميكنيم و از ضمير جمع استفاده مي نمائيم ؟(0)

-1- در آيه مباركه { انا انزلناه في ليله القدر } ضمير «ه » در انزلناه به كجا بر مي گردد و استناد آيه به انزال قرآن در كجاي آن مي باشد ؟(0)

-- چرا در قرآن « فيه هدي للمتقين » آمده پس غير متقين چگونه به هدايت برسند ؟(0)

-آيا در مورد عمر و ابوبكر آيه اي در قرآن وجود دارد؟(0)

-فصيح ترين آيه قرآن كدام است؟
(0)

-مقصود از اين آيه كه: «محمّد پدر هيچ يك از مردان شما نيست» چيست؟
(0)

-آيات مختلفي كه بيانگر خلقت انسان است و مثلاً در برخي از آنها خلقت انسان از خاك و در برخي از آب دانسته شده است، چگونه توجيه مي شود؟
(0)

-آيا اين كه در قرآن آمده است: «لن يصيبنا اِلاّ ما كتب الله لنا;(1) هيچ حادثه اي براي ما رخ نمي دهد مگر آنچه خداوند برايمان مقدّر كرده است.» با اختيار انسان سازگار است؟
(0)

داغترین ها

-آيات برائت از مشركين در چه سالي در چه روزي توسط چه كسي قرائت شد؟
(0)

-- چرا در قرآن « فيه هدي للمتقين » آمده پس غير متقين چگونه به هدايت برسند ؟(0)

-آيا در مورد عمر و ابوبكر آيه اي در قرآن وجود دارد؟(0)

-فصيح ترين آيه قرآن كدام است؟
(0)

-مقصود از اين آيه كه: «محمّد پدر هيچ يك از مردان شما نيست» چيست؟
(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

کد مطلب:55523 چهارشنبه 22 فروردين 1397 آمار بازدید:2543

گنجینه پرسمان » قرآن

پاسخ درباره «و برای هر امتی، پیامبری است». در این دسته از آیات، محدوده و معنای «امت» چیست؟

پرسش :

«و برای هر امتی، پیامبری است». در این دسته از آیات، محدوده و معنای «امت» چیست؟

پاسخ :

خدای تعالی در قرآن کریم، درباره همه پیامبران و از جمله پیامبر اسلام(ص) و همه امت‌ها از جمله امتى که در عصر پیامبر(ص) می‌زیسته‏اند، قانونی کلى بیان کرده است:[1] «وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ رَسُولٌ فَإِذا جاءَ رَسُولُهُمْ قُضِی بَینَهُمْ بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لا یظْلَمُونَ»؛[2] براى هر امّتى، رسولى است پس هنگامى که رسولشان به سوى آنان بیاید، به عدالت در میان آنها داورى می‌شود و ستمى به آنها نخواهد شد.

به عبارتی، پس از آمدن رسول و تبلیغ رسالت و اتمام حجت، رفتار عادلانه‌ای با مردم خواهد شد. مؤمنان سعادتمند شده و کافران به مجازات خواهند رسید و هیچ فردی مظلوم نخواهد شد.

«امت» به معنای «گروه و جماعت» است،[3] و همان‌گونه که هم تجمعی دو سه نفره را می‌توان گروه نامید و هم تمام انسان‌ها و نیز جوامع نژادی، جغرافیایی، وابسته به زمان و ...، امت نیز دارای مصادیق متفاوت است و یک پیامبر می‌تواند تنها برای یک روستا باشد، و یک پیامبر برای همه جهانیان. البته این خدا است که محدوده رسالت هر کدام از آنها را مشخص می‌کند.[4]

از این‌رو، پیامبران الهی بسیار بودند، ولی برخی از آنها مأمور به دعوت نبوده و گروهی نیز که مأمور به دعوت بودند، در دو دسته تقسیم می‌شدند؛ پیامبران اولو العزم که پنج نفر بودند: نوح(ع)، ابراهیم(ع)، موسى(ع)، عیسى(ع)، محمد(ص) که هر کدام ناسخ سابق و داراى شرع جدید، و دسته دیگر، مأمور به دعوت شریعت دسته اول بودند؛ پیامبرانی؛ مانند هود، صالح، اسحاق، اسماعیل، یعقوب، یونس، یوسف، لوط، شعیب، داود، سلیمان، زکریّا، یحیى و غیر اینها، و بسا در یک عصر بر هر طائفه و قبیله و شهر و روستایی رسولانى بودند.[5]

البته هر پیامبری به طور طبیعی در میان یک گروه و در منطقه‌ای مشخص برانگیخته می‌شود و هدایت‌گری‌اش را باید از همان‌جا آغاز کند و طبیعی است که باید هم‌زبان آنان باشد تا بتواند با آنان ارتباط مناسبی برقرار کند، اما دایره پیامبری او می‌تواند گسترده‌تر از زمان و مکان ارزیابی شود. پیامبران بسیاری بعد از انذار و دعوت قومی که بین آنان مبعوث شده‌اند، اگر برایشان امکان داشت، به دعوت مردمی از مناطق دیگر و با زبان‌های دیگر نیز پرداخته‌اند.

بنابراین، پیامبر اسلام(ص) آخرین پیامبر خدا و مبعوث بر همه جهانیان است.[6] همچنین قرآن کریم، کتاب هدایت براى همه مردم جهان است.[7] همه امت‌ها از اهل هر زبان و ملت، باید به او ایمان بیاورند و به دین او گردن نهند. آنان که از پذیرش دین او به هر بهانه سر باز زنند، خود را محروم کرده و از سعادت آخرت که نتیجه عمل به دستور و باور به معارف این دین است، خویش را دور ساخته‌اند. چنان‌که در قرآن درباره این‌که پیامبر اسلام، برای همه جهانیان مبعوث شدند، می‌خوانیم:

«اى مردم! دلیل روشن از طرف پروردگارتان براى شما آمد و نور آشکارى به سوى شما نازل کردیم».[8]

بگو: «اى مردم! من فرستاده خدا به سوى همه شما هستم»‏.[9]

«تو را جز براى همه مردم نفرستادیم تا [آنها را به پاداش‌هاى الهى] بشارت دهى و [از عذاب او] بترسانى، ولى بیشتر مردم نمی‌دانند».[10]

«و این امّت شما امّت واحدى است و من پروردگار شما هستم پس، از مخالفت فرمان من بپرهیزید».[11]

[1]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏8، ص 305، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.

[2]. یونس، 47.

[3]. ازهرى، محمد بن احمد، تهذیب اللغة، ج ‏15، ص 454، بیروت، دار احیاء التراث العربی‏، چاپ اول‏، 1421ق؛ شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، شیخ آقابزرگ تهرانی، تحقیق، قصیرعاملی، احمد، ج ‏5، ص 387، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا؛ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی‏، محمد جواد، ج ‏5، ص 172، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.

[4]. انعام، 124.

[5]. طیّب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏6، ص 397، تهران، انتشارات اسلام، چاپ دوم، 1378ش.

[6]. نک: «راه‌های اثبات نبوت پیامبر اسلام (ص)»، 11107؛ «سرّ خاتمیت دین اسلام»، 386؛ «بعثت پیامبر به زبان قوم»، 2660.

[7]. نک: «نزول قرآن به زبان عربی»، 426؛ «وحی و زبان عربی»، 2946.

[8]. نساء، 174.

[9]. اعراف، 158.

[10]. سبأ، 28.

[11]. مؤمنون، 52.